Voorwoord

Ik begon met het beoefenen van Hapkido in 1987 op 13-jarige leeftijd bij Grootmeester Vranken Leonard. Daar was ik heel erg onder de indruk van zijn hand-en traptechnieken . Hij gaf op dat moment ook les in het Taekwondo onder Grootmeester Seo Myung So, een belangrijk persoon in de Taekwondowereld. Destijds was Hapkido enkel te beoefenen vanaf de leeftijd van 16 jaar maar gezien het feit ik nogal groot was voor mijn leeftijd was ik de eerste 13-jarige in de Hapkidoschool van GM Vranken Leonard. Al de rest  op dat moment waren volwassenen.

Omdat het Hapkido ook vele traptechnieken omvat ben ik ook in dezelfde school Taekwondo beginnen oefenen en heb enkele wedstrijden mee gedaan, zowel sparring als stijl.  Doch GM Vranken besliste een gegeven moment om geen les meer in het TKD te geven en zich volledig toe te spitsen op het Hapkido. In 1992 ben ik vrijwillig naar het leger gegaan en had ik gekozen voor de opleiding paracommando. Daar kwam ik eveneens in contact  met personen van allerlei vechtsporten en krijgskunsten. Ik besefte dan ook dat ik wel een voorsprong had daar ik al een vijftal jaar Hapkido beoefende. Op de dag van vandaag ben ik tewerkgesteld in het opleidingscentrum voor Commando’s te Marche-Les-Dames waar ik gelijkertijd ook insta om instructeurs Close Combat te vormen en lessen Hapkido te onderrichten. Door de jaren heen heb ik dan zowel op professioneel als op vlak van hobby veel dingen gezien wat verschillende vechtsporten/ stijlen betreft. Hapkido werd een passie en ik ben dan in 2003 mijn eigen Hapkidoschool begonnen in Zutendaal onder leiding van GM Vranken L. Deze laatste had intussen zijn eigen systeem gesticht van het Hapkido, het European VL System en de naam Hapkido veranderde hij naar het Engels, Way Harmony Ki daar hij niet meer wou geassocieerd worden met de naam Hapkido.

GM Vranken Leonard blijft op technisch vlak een van de beste meesters ter wereld doch de manier waarop hij de Hapkidotechnieken aanleerde heeft mij steeds vaker doen nadenken. Voor mij kan het absoluut niet dat mensen een zwarte gordel wordt toegekend die zelfs geen gewone basistechnieken onder de knie hebben. Dan geef je de mensen een vals gevoel van veiligheid. En iemand gewoon een dangraad cadeau geven omdat die al vele jaren deel uitmaakt van een club is helemaal uit den boze. Er moest een manier zijn om dit makkelijker aan te leren aan volwassenen en kinderen. Hapkido vraagt heel veel technisch inzicht en men moet dit jaren doen om het zich eigen te kunnen maken.Met twee ,drie keer in de week gaan trainen lukt zoiets niet voor de doorsnee persoon. 
Op 1 mei 2016 heb ik dan besloten om mijn eigen weg te gaan en terug te gaan naar de oorsprong van het Hapkido. De technieken zijn voor beginners vereenvoudigd en naarmate men langer traint zal men in staat zijn om meer zachtere technieken te gebruiken in een mogelijk conflict. Doch voor beginners zal het voornamelijk gaan om de hardere technieken waar men na een bevrijding enkel slag, stoot en traptechnieken leert gebruiken om de aanvaller af te wenden. Dit maakt dat zelfs beginners zich op zeer snelle tijd kunnen verdedigen met enkele simpele basistechnieken, wat in veel andere Hapkidoscholen zeker niet het geval is.

In januari 2020 hebben we dan een bijkomende Hapkidoschool opgericht te Maasmechelen. Deze is enkel nog maar toegankelijk voor kinderen op dit moment.

“Vrees niet voor de man met 1000 verschilende technieken maar wel voor de persoon die 1000 keer één techniek heeft beoefend”                

Kwan Jang Nim Jan